O książce: 2006 / Peter Rozay (ur. 1946) - jedna ze znaczących postaci literatury austriackiej ostatniej tercji XX wieku, autor ponad dziesięć powieści: „Kim był Edgar Alan? (1977), „Stąd tam” (1978, przekład rosyjski 1982), „Bądź szczęśliwy!” (1980), „Mężczyzna i kobieta” (1984, przekład rosyjski 1994). „Persona” (1995), „Wiedeń, Metropolis” (2005), kilka zbiorów prozy: „Etiuda o świecie bez ludzi. Studium podróży bez celu” (1980), eseje podróżnicze; „Strzałki w locie” (1993), „St. Petersburg – Paryż – Tokio” (2000) Peter Rozay przez siedem lat pracował nad stworzeniem szerokiej panoramy współczesnego życia. W ten sposób powstała kompozycja złożona z sześciu części, którą autor proponuje uznać za rodzaj świątyni z centralnym ołtarzem i kaplicami. W centrum znajduje się księga „15 000 dusz”, od której wzięła się nazwa całego cyklu. „Komedia” i „Bunt”, „Mężczyzna i Kobieta” oraz „Chmury” rozmieszczone są symetrycznie po bokach. Całość kompozycji kończy się „Naszym opisem krajobrazu”. Całość przedstawia historię ludzkich smutków i cierpień, niczym obrazy I. Boscha. Powieść „15 000 dusz” (1985) jest jednym z największych sukcesów pisarza. Agent Klockman podróżuje po świecie w poszukiwaniu najnowszych rekordów świata, tych najbardziej niesamowitych, a jednocześnie podkreślających stan współczesnego świata. „Księga rekordów Rozaya” to absurdalna opowieść o świecie „martwych dusz” i podróży służbowej, której celem jest władza nad tym światem, równie bezsensowna jak samo pragnienie jej.